Twierdza Olita (Alytus)
W końcu XIX w. podczas wzmocnienia zachodniej granicy Imperium
Rosyjskiego postanowiono ufortyfikować miasto Olitę położone w ważnym
miejscu strategicznym. Od 1890 r. Olita została twierdzą
przygraniczną Imperium Rosyjskiego III klasy. Forty miały z północy i
zachodu chronić mosty przez Niemen, a także strategicznie ważnych dróg
do Kowna i Wilna, zaś w przyszłości i koleją przez Orany do Wilna.
W twierdzy Olity zostały wybudowane cztery forty i forteczna bateria
artyleryjska. Były to wały usypane z ziemi (patrz mapę 1, 2, 3, 4)
połączone szosą. Do naszych dni zachowały się tylko dwa forty: pierwszy podwójny (1) przy drodze do puszczy Punios, czwarty
przy drodze Alytus-Seirijai (4). Ustalenie dokładnego miejsca dwóch
pozostałych (niezachowanych do dzisiaj) fortów jest bardziej trudne –
na terytorium drugiego fortu w czasach sowieckich został wybudowany kombinat bawełniany, a w miejsce trzeciego – przedsiębiorstwo gazowe. Oprócz tych umocnień między 3 a 4 fortem wybudowano baterię artyleryjską.
Jednostka
wojskowa w Olicie liczyła około 4000 żołnierzy. W mieście i w jego
okolicach po obu brzegach Niemna powstały miasteczka wojskowe. Na
prawym brzegu Niemna zostały zbudowane koszary dla pionierów (9)
(Koszary Pontona) i Koszary Saratowa dla pułku piechoty, który został sprowadzony z Saratowa.
Na lewym brzegu Niemna powstało murowane miasteczko wojskowe dla pułku artylerii (5), w którym była własna cerkiew, szpital, więzienie oraz wojskowy plac ćwiczeń i parad.
W 1892 r. podczas budowy drogi z Olkienników (teraz Valkininkai) do
Marijampola obok Olity wybudowany most drogowy tzw. most Koniuchów (lit. Kaniūkų tiltas).
Na początku lat 80. XIX wieku nieco bardziej na północ od Oran, nad jeziorem Glėbas i Aklys został urządzony duży poligon dla artylerii wileńskiego wojskowego okręgu, zaś później obok wybudowano miasteczko wojskowe.
Dla twierdzy w Olicie ważne znaczenie miała Orano-Olitskaja kolej (do Poterańców). Na początku, w 1895 r. ta łącznica kolejowa przybliżyła garnizon stacjonujący w Olicie do poligonu Orany i do Kolei Sankt Petersburg – Warszawa.
W 1899 r. po zakończeniu budowy mostu kolejowego przez Niemen (8) garnizony wojskowe w Olicie, Grodnie, Suwałkach, Oranach, Wilnie i Kownie uzyskały połączenie drogą kolejową.