Twierdza Olita. Most drogowy Koniuchow

Budowa filarów
1 listopada 1891 r.

Montaż przęseł
1 lipca 1892 r.

. Most drogowy zakończony
1 września 1892

Most drogowy
Most drogovy przez Niemen (teraz Nemunas) został wybudowany w 1892 roku na drodze do Olkieników (teraz Valkininkai) i Oranów (teraz Varėna) na południe od Olity (teraz Alytus) we wsi Koniuki. Jego długość wynosiła 193,5 m, wysokość - 15 metrów. Most miał pięć przęseł: dwa od brzegu po 14,6 m i trzy wewnętrzne po 54,7 m. Podpory – zostały wymurowane i obite ciosanym kamieniem. Urządzono w nich szachty, które mogły służyć do umieszczenia materiałów wybuchowych.
Konstrukcje kratownicowe tego mostu zostały wyprodukowane w Sankt Petersburgu, w zakładach Putiłowskich i dostarczone Niemnem. Kratownica została wykonana z tymczasowych rusztowań.
Na krańcowe przęsła mostu położono metalowe belki, zaś na przęsła wewnętrzne – metalowe kratownice. Jezdnia mostu była drewniana, więc dość szybko się zużywała i wymagała częstego remontu. W czasach carskich most był pomalowany na srebrny kolor.

W 1915 r., gdy wojska niemieckie zbliżały się do Olity, wojska rosyjskie bez stawiania oporu opuściły forty, koszary i wycofując się z miasteczka zburzyły wszystkie trzy mosty w okolicy. Została zburzona środkowa część mostu w Koniuchach.

Przęsła mostu zburzone przez wycofojących wojsk rosyjskich w 1915 roku

Drepczące im po piętach wojska niemieckie w odleglości 230 m zgodnie z prądem rzeki szybko wybudowały tymczasowy most drewniany, zaś wkrótce wyremontowały i most żelazny (zapewne przy użyciu oryginalnej kratownicy).

Wojska niemieckie w odleglości 230 m zgodnie z prądem rzeki
szybko wybudowały tymczasowy most drewniany

Odbudowa mostu w 1915 r.

Poza tym Niemcy koło Olity odbudowali most drewniany kolejowy zamiast zburzonego przez Rosjan mostu żelaznego.
Most drogowy cyklicznie naprawiany przetrwał aż do końca II wojny światowej.

Przebudowa jezdni wokół 1935 r.

Niespodziewane uderzenie wojsk Wehrmachtu na pocz. II wojny światowej nie pozwoliło żołnierzom sowieckim na zburzenie mostu w Koniuchach. W tych dniach na wzgórzach w okolicach mostu rozpoczęła się bitwa czołgów, ale most nie został uszkodzony.

Pierwsze dni II wojny światowej

Żołnierze Wehrmachtu na wzgórzu od wschodniej strony mostu

W końcu II wojny światowej Niemcy wycofujący się z Olity zburzyli środkową kratownicę mostu. Wpadła ona do rzeki, ale nie została poważnie uszkodzona. Most znów został odbudowany.

W 1964 r. drewnianą część jezdni mostu pokryto betonem asfaltowym.

W latach 1976–1977 most został zrekonstruowany. Nowy stalowy most belkowy miał pięć przęseł (18,0+3×54,1+18,0), jego długość wynosiła 203,47 m, wysokość - 20 m, szerokość - 13,7 m.
Podczas rekonstrukcji stara kratownica mostu została rozmontowana, a na nowych kamiennych podporach położono nowe belkowe kratownice. W przekroju mostu jest 2 stalowe poprzeczne belki, które są połączone ze sobą, zaś sekcje belkowe są dokręcone przy użyciu śrub o wysokiej wytrzymałości. Jezdnia została wyłożona z dwóch warstw - płyt żelbetowych i asfaltbetonu, zaś ogrodzenia są z metalu.

Lata 1976 -1977

Zrekonstruowany most, 1977 r.
Uroczystość otwarcia mostu
poświęcona 60 rocznicy rewolucji październikowej

Fragment materiału filmowego z rekonstrukcji mostu

Autor - Henrikas Kebeikis
Ze zbiorów Muzeum Krajoznawczego w Alytuse (pol. Olita)

.
« Wstecz | Na góra | Do strony głównej
.