W 1881 r. władze Rosji carskiej na północ od Oran urządziły obóz letni (ros. Lager - Лагерь) dla Wileńskiego Okręgu Wojskowego (ros. Lager). Nieco później urządzono tu poligon artyleryjski i zaczęto budować koszary.
Jednocześnie podczas wzmacniania zachodnich granic Imperium Rosyjskiego rozpoczęto budowę twierdzy Olita (teraz Alytus). Na potrzeby budowlane i w celu uzyskania lepszego połączenia między jednostkami wojskowymi wybudowano linię kolejową z Oran do Olity. Dla tego w rozwijającym się miasteczku wojskowym Lager w 1894 r. została zbudowana stacja kolejowa Poligon z pompownią wody przy jeziorze Oranka (lit. Varėnis). Stacja szybko otrzymała nazwę Artillerijskaja (Artilerija)
Po tym, gdy w 1920 r. Litwa utraciła Suwalszczyznę i Wileńszczyznę, a wraz z nią i stację w Oranach, Artylerija została ostatnią stacją na bocznicy kolei litewskiej. Do niej z Olity dojeżdżały pociągi, zaś po wybudowaniu w 1923 roku połączenia kolejowego między Šeštokai (pol. Szestoki) a Kazlų Rūda (pol. Kozłowa Ruda) do Artylerii kursowały pociągi z Kaunasa (pol. Kowna), które było wówczas tymczasową stolicą Litwy.
Niestety, połączenie kolejowe ze stolicą przestało istnieć w 1926 r., gdy zarząd Kolei w celach bezpieczeństwa postanowił zamknąć w Olicie drewniany most przez Niemnem, a następnie go rozebrać. Nieco później całkowicie rozebrano tory kolejowe między Oranami a Olitą.